Sygn. akt I Ns 69/19

P O S T A N O W I E N I E

Dnia 22 stycznia 2019 roku

Sąd Rejonowy w Wejherowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:        SSR Beata Bladowska

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2019 roku w Wejherowie

sprawy z wniosku Województwa Pomorskiego – Zarządu Dróg Wojewódzkich w Gdańsku

z udziałem Walentego Boschke I, Anny Boschke

o zezwolenie na złożenie do depozytu sądowego

postanawia:

1. zezwolić wnioskodawcy Województwu Pomorskiemu – Zarządowi Dróg Wojewódzkich w Gdańsku na złożenie do depozytu sądowego kwoty 3.864 zł (osiem tysięcy osiemset sześćdziesiąt cztery złote) tytułem odszkodowania ustalonego decyzją Wojewody Pomorskiego z dnia 31.01.2011 r. nr WG.III/BC/7724-226/09, za nieruchomość w postaci działki nr 141 k.m.27  o pow. 0,0014 ha położonej w gminie Jastarnia obręb Jastarnia, powiat pucki, której własność przeszła z mocy prawa na rzecz Województwa Pomorskiego, na podstawie decyzji Wojewody Pomorskiego z dnia 4 lipca 2008 roku nr DP/5/2008 o ustaleniu warunków lokalizacji drogi dla inwestycji, przysługującego Walentemu Boschke I i Annie Boschke na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej, która to kwota ma zostać wypłacona właścicielowi działki nr 141 k.m.27  o pow. 0,0014 ha położonej w gminie Jastarnia obręb Jastarnia, powiat pucki, po przedłożeniu tytułu prawnego potwierdzającego własność tej nieruchomości;
2. Wezwać właściciela działki nr 141 k.m.27 o pow. 0,0014 ha położonej w gminie Jastarnia obręb Jastarnia, powiat pucki Walentego Boschke I i Annę Boschke do odbioru depozytu, przez ogłoszenie następującej treści:

„Sąd Rejonowy w Wejherowie w Wydziale I Cywilnym w sprawie I Ns 69/19 wydał postanowienie z dnia 22 stycznia 2019 r., w którym zezwolił wnioskodawcy Województwu Pomorskiemu – Zarządowi Dróg Wojewódzkich w Gdańsku  na złożenie do depozytu sądowego Sądu Rejonowego w Wejherowie kwoty 3.864 zł (osiem tysięcy osiemset sześćdziesiąt cztery złote) tytułem odszkodowania ustalonego decyzją Wojewody Pomorskiego z dnia 31.01.2011 r. nr WG.III/BC/7724-226/09, za nieruchomość w postaci działki  nr 141  o pow. 0,0014 ha położonej w gminie Jastarnia obręb Jastarnia, powiat pucki, której własność przeszła z mocy prawa na rzecz Województwa Pomorskiego, na podstawie decyzji Wojewody Pomorskiego z dnia 4 lipca 2008 roku nr DP/5/2008 o ustaleniu warunków lokalizacji drogi dla inwestycji. Wobec powyższego niniejszym wzywa się właściciela działki nr 141 o pow. 0,0014 ha położonej w gminie Jastarnia obręb Jastarnia, powiat pucki Walentego Boschke I i Annę Boschke do odbioru depozytu w terminie 3 lat od ogłoszenia postanowienia pod rygorem orzeczenia przejścia depozytu na rzecz Skarbu Państwa”.

1. ustanowić dla nieznanego z miejsca pobytu właściciela działki nr 141 o pow. 0,0014 ha położonej w gminie Jastarnia obręb Jastarnia, powiat pucki Walentego Boschke I i Annę Boschke kuratora w osobie Agnieszki Krzywańskiej – pracownika Sądu Rejonowego w Wejherowie;
2. przyznać kuratorowi Agnieszce Krzywańskiej wynagrodzenie w kwocie 96 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych), które nakazuje wypłacić tymczasowo ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wejherowie.
3. nakazuje ściągnąć od wnioskodawcy na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wejherowie kwotę 96 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych) tytułem nieuiszczonych wydatków sądowych – wynagrodzenia kuratora,
4. ustalić, że wnioskodawca ponosi koszty zastępstwa procesowego we własnym zakresie.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca wystąpił o zezwolenie na złożenie do depozytu sądowego kwoty 3.864 zł tytułem odszkodowania ustalonego decyzją Wojewody Pomorskiego z dnia 31.01.2011 r. nr WG.III/BC/7724-226/09, która to kwota ma zostać wypłacona właścicielowi działki po przedstawieniu dowodu własności. W uzasadnieniu wnioskodawca wskazał, że nieznani są z miejsca pobytu właściciele działki.

W myśl art. 467 kc, dłużnik może złożyć przedmiot świadczenia do depozytu sądowego: 1) jeżeli wskutek okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności, nie wie, kto jest wierzycielem, albo nie zna miejsca zamieszkania lub siedziby wierzyciela; 2) jeżeli wierzyciel nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych ani przedstawiciela uprawnionego do przyjęcia świadczenia; 3) jeżeli powstał spór, kto jest wierzycielem; 4) jeżeli z powodu innych okoliczności dotyczących osoby wierzyciela świadczenie nie może być spełnione.

Zgodnie z przepisem art. 693(1) – art. 693(3) kpc w  postępowaniu o złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego sąd nie bada prawdziwości twierdzeń zawartych we wniosku, ograniczając się do oceny, czy według przytoczonych okoliczności złożenie do depozytu jest prawnie uzasadnione. Złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego może być dokonane dopiero po uzyskaniu zezwolenia sądu. Jeżeli jednak przedmiotem świadczenia są pieniądze polskie, złożenie do depozytu może być dokonane również przed uzyskaniem zezwolenia sądu. W takim wypadku dłużnik powinien równocześnie ze złożeniem pieniędzy zgłosić wniosek o zezwolenie na złożenie do depozytu. W razie uwzględnienia tego wniosku złożenie do depozytu uważa się za dokonane w chwili, w której rzeczywiście nastąpiło. Jeżeli wierzyciel lub jego miejsce zamieszkania nie są znane, o zezwoleniu na złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego sąd ogłosi publicznie w budynku sądowym oraz w lokalu organu gminy. Ponadto sąd zarządza umieszczenie ogłoszenia w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim lub podaje je w inny sposób do wiadomości publicznej; może je również ogłosić w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. Ogłoszenie powinno zawierać dane określone w art. 693 pkt 1, 3 i 4 oraz wezwanie wierzyciela do odbioru depozytu. Jeżeli wierzyciel lub jego miejsce zamieszkania nie są znane, sąd ustanawia kuratora. Przepis art. 510 § 2 stosuje się odpowiednio.

W ocenie Sądu okoliczności podane przez wnioskodawcę uzasadniały  wyrażenie zgody na złożenie pieniędzy do depozytu z uwagi na fakt, iż nieznani są właściciele działki.

Z tych względów Sąd na mocy art. 467 pkt 1 kc oraz pozostałych wyżej wymienionych przepisów orzekł jak w pkt 1-3 sentencji.

W 4 pkt postanowienia Sąd przyznał kuratorowi Agnieszce Krzywańskiej kwotę 96 zł tytułem pełnienia funkcji kuratora. Zgodnie z § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określania wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U.2018.536) wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej ustala się w kwocie nieprzekraczającej 40% stawek minimalnych za czynności adwokackie (…). W rozpoznawanej sprawie wysokość stawki minimalnej wynosi 240 zł i została ustalona na podstawie § 8 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie. (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r.). Zatem wynagrodzenie kuratora wynosi 40% z 240 zł co daje 96 zł.

W 5 pkt orzeczenia Sąd nakazał ściągnąć na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych od wnioskodawcy na rzecz SP – SR w Wejherowie kwotę 96 zł tytułem wynagrodzenia kuratora, które pokryte zostało ze Skarbu Państwa.

W pkt 6 Sąd orzekł na podstawie art. 520 § 1 kpc, że wnioskodawca ponosi koszty zastępstwa procesowego we własnym zakresie.